Het schrijven van een boek
Begin 2004 vatten wij het plan op om een boek samen te stellen
rond het onderwerp "spiritualiteit, vrijheid en engagement".
Eén van ons beiden, Bert Stoop, runt al jaren een goed
bezochte website, Animal
Freedom genaamd, die een belichaming is van de samenhang
tussen deze drie begrippen. De ander, Titus Rivas, heeft al
meer dan eens bijdragen aan deze website geleverd en is daarnaast
sinds jaar en dag zowel parapsychologisch onderzoeker als
ethisch veganist en libertair socialist.
Het was ons allebei opgevallen dat veel geëngageerde
mensen spiritualiteit niet direct associëren met een
vooruitstrevende of vrijheidsminnende houding. Het fenomeen
wordt nogal eens benaderd als een uiting van conservatieve
godsdienst of van rechtse zweverigheid. George W. Bush is
volgens zijn aanhangers bijvoorbeeld een diepgelovige, spirituele
man, en dat geldt al evenzeer voor Osama Bin Laden. Maar ook
sekteleiders en onverantwoordelijke genezers zouden zich laten
leiden door een vorm van spiritualiteit. Binnen de marxistische
traditie bestaat van oudsher de visie dat godsdienst er vooral
is om de arbeiders een beter leven in het hiernamaals voor
te houden, zodat ze zich kunnen verzoenen met hun onrechtvaardige
aardse lot.
Spiritualiteit, vrijheid en engagement zijn dus begrippen
die lang niet door iedereen met elkaar in verband worden gebracht.
En als dat wel zo is, dan gebeurt het bovendien lang niet altijd
op een positieve manier. Spiritualiteit zou vaak neerkomen
op knechting, dus juist het tegendeel van vrijheid. Je kunt
dan denken aan een gesloten, dogmatische leer die een religieuze
of esoterische stroming aan gelovigen zou opleggen en die
ertoe zou leiden dat ze ophouden zelfstandig na te denken.
Een bekend voorbeeld is de Heilige Drie-eenheid (Vader, Zoon
en Heilige Geest): als je die letterlijk opvat, lijkt er weinig
reden te zijn om er echt in te geloven. Hoe kan één
God immers bestaan uit drie afzonderlijke personen? In de
middeleeuwse filosofie vormde dit een bekend vraagstuk en
sommigen zwoeren zelfs het redelijk denken af als het leek
te botsen met de dogma's van de Kerk.
Een ander voorbeeld is de afwijzing onder conservatieve christenen
van de biologische evolutie van soorten. Zij achten het een
dwaling als je theorieën opstelt die strijdig zijn met
de letter van de Bijbel. Overigens is het opvallend dat ze
tegenwoordig doorgaans wel geloven dat de aarde om de zon
draait, terwijl dat vroeger toch ook een twistpunt was.
Naast intellectuele vrijheid en persvrijheid, zijn er de
minstens zo belangrijke sociale vrijheid en vrijheid van handelen.
Sommige religieuze stromingen vinden het bijvoorbeeld nodig
om hun volgelingen helemaal voor te schrijven hoe ze hun privéleven
moeten leiden, ze kijken als het ware mee in de huiskamer,
keuken en slaapkamer. Dat kan veel verder gaan dan vrijblijvende
adviezen of richtlijnen en gekoppeld zijn aan sancties wanneer
een gelovige zich niet aan bepaalde strenge leefregels houdt.
Extreme voorbeelden zijn religieuze intolerantie tegenover
seksuele minderheden en een afwijzing van de emancipatie van
vrouwen.
Ook het verband tussen spiritualiteit en engagement lijkt
volgens sommigen ver te zoeken. Kerkgenootschappen kunnen
bijvoorbeeld pal achter een heersende klasse gaan staan of
een onrechtvaardige oorlog of bloederige jachtpartij zegenen,
en een partij als het CDA is, volgens Bert de Vries en andere
prominente partijleden, tegenwoordig nou niet direct het toonbeeld
van sociale betrokkenheid. Van oudsher kent men in dit verband
natuurlijk het begrip schijnheiligheid: het met de mond belijden
van hooggestemde normen en waarden die men zelf met voeten
treedt. Al-Qaeda zegt de moslimwereld te willen bevrijden van
westers imperialisme, maar de wijze waarop men dat doet, laat
zien dat de beweging weinig oog heeft voor het lot van individuele
medemensen. Het kastensysteem is een instituut dat gelegitimeerd
werd door een een specifieke interpretatie van de noties van reïncarnatie en karma binnen bepaalde hindoeïstische tradities.
Algemener zouden religie en spiritualiteit escapistische
middelen vormen om zich aan een onrechtvaardige sociale werkelijkheid
te kunnen onttrekken.
Toen wij binnen de eigen vriendenkring navraag deden naar
hun opvattingen over het verband tussen spiritualiteit, vrijheid
en engagement, bleek een aantal van hen dan ook eerder een
uitgesproken negatief dan een positief verband te leggen.
Toch is dit duidelijk niet het hele verhaal. Er zijn bijvoorbeeld
altijd progressieve, tolerante aanhangers van traditionele
religies geweest. Wie kent niet de namen van Martin Luther
King, Martin Buber, Mahatma Ghandi of Majoor Bosshardt? Deze
personen zetten zich in voor de vrijheid en het welzijn van
anderen.
Als men zich verdiept in de achtergronden van veel hedendaagse
progressieve leiders blijkt dat ook zij zich laten inspireren
door een vorm van spiritualiteit. Veel godsdiensten zijn in
feite mede ontstaan als reactie op bepaalde sociale misstanden.
Zelfs de verhouding tussen marxisme en spiritualiteit is niet
altijd negatief, zoals bijvoorbeeld tot uiting komt in de
bevrijdingstheologie.
Aan de hand van deze gedachten stelden we een algemene brief
aan potentiële auteurs op met de volgende thema's:
- Spiritualiteit is vaak misbruikt door heersende klassen,
maar dit betekent niet dat spiritualiteit altijd samenhangt met uitbuiting en onderdrukking.
- Spiritualiteit kan in bepaalde vrijzinnige en emanciperende
varianten juist bevorderend werken voor engagement en morele
en sociale vooruitgang.
- Spiritualiteit hoeft niet te leiden tot intolerantie,
maar kan gepaard gaan met verdraagzaamheid tegenover een
levensbeschouwelijke pluraliteit.
We plaatsten de brief op diverse websites en fora en stuurden
hem naar auteurs en anderen van wie we vermoedden dat het
onderwerp aansloot bij hun eigen beleving. Er werden daarbij
twee mogelijke manieren voorgesteld om aan het boek mee te
doen, namelijk via een essay of een interview.
De deelnemers
Vanaf het begin is het onze bedoeling geweest om een zo divers
en rijk mogelijk scala aan visies te verzamelen die aansloten
bij de gezamenlijke thema's. Zo zijn we uiteindelijk
uitgekomen bij een zeer bont gezelschap, variërend van
academici tot autodidacten, van jong tot oud en van traditioneel
tot eigenzinnig. Behalve als redacteur nemen wij zelf ook
aan de bundel deel als auteur.
Sommige artikelen zijn bewerkingen van eerder gepubliceerde
stukken, onder andere afkomstig van Animal Freedom, andere
zijn speciaal voor deze bundel geschreven. Deelname aan het
boek impliceert voor de auteurs en geïnterviewden niet
dat zij het met elkaar op elk onderdeel eens zijn. De rode
draad die in alle stukken aanwezig is, staat in feite gelijk
aan de centrale thema's. Het leggen van nadere, specifiekere
verbanden, willen wij graag aan de lezer overlaten
Onze taak als redacteur hebben wij vooral opgevat als het
verzamelen en het stroomlijnen van de verschillende stukken.
Dit was in het geval van interviews tamelijk eenvoudig omdat
we die zelf konden sturen, maar ook bij het bijschaven van
de essays hebben we het niet al te moeilijk gehad door de
zonder uitzondering coöperatieve houding van de auteurs.
Of het eindresultaat evenwichtig is geworden, zou je op verschillende
manieren kunnen beoordelen. We hebben in ieder geval gestreefd
naar deelnemers met zoveel mogelijk verschillende achtergronden.
Zo zitten er zowel ongebonden denkers tussen als vertegenwoordigers
van liberale en progressieve varianten van veel wereldgodsdiensten,
zoals het christendom (rooms-katholiek en protestants), de
islam, het hindoeïsme, het boeddhisme en de Baha'i-beweging.
Helaas zijn bepaalde stromingen ondervertegenwoordigd, zoals
het jodendom. Dit ligt uiteraard niet aan een afwijzende opstelling
tegenover deze geloofsrichtingen, maar is slechts een uitkomst
van onze zoektocht. We hebben eenvoudig niemand gevonden die
binnen het door ons gehanteerde tijdsbestek in staat was een
bijdrage te leveren.
Iets dergelijks geldt ook voor het grotere aantal mannelijke
dan vrouwelijke deelnemers.
Eenheid binnen het boek
Deze bundel bestaat uit een verzameling teksten rond de verbindende
thema's waarmee we onze zoektocht zijn begonnen.
Men kan spiritualiteit zo herdefinieren dat het intrinsiek,
uit zichzelf al eigenschappen als solidariteit, vrijheid,
tolerantie of betrokkenheid insluit. Toch zien we dat spiritualiteit in de algemenere zin van een
spiritueel wereldbeeld of levensgevoel of een spirituele beleving,
ook voor kan komen bij reactionaire, ultrarechtse of zelfs
fascistische groeperingen die vijandig staan tegenover vrijheid
en minachting tonen voor solidariteit. We kunnen bijvoorbeeld
niet staande houden dat een aanhanger van een terroristische
groepering per definitie geen spirituele gevoelens in deze
algemenere zin zou hebben. Doorvoelde en doorleefde spiritualiteit
in de algemene betekenis van dat woord is juist een krachtige
motor die tot actie aanzet.
Het wordt daarmee dus de vraag hoe spiritualiteit in het algemeen
een rechtvaardige, menslievende, diervriendelijke en milieuvriendelijke
realiteit kan bevorderen.
Een van de dingen die ons persoonlijk zijn opgevallen is hoeveel
verschillende concrete antwoorden er op onze vraagstelling
zijn geformuleerd. We zullen kort stilstaan bij enkele terugkerende
patronen die men eventueel uit de antwoorden zou kunnen distilleren.
Daarbij willen we benadrukken dat dit slechts één
poging vormt!
Wat in ieder geval direct duidelijk wordt uit de bijdragen
is dat een groot aantal denkers, auteurs en mensen met een
maatschappelijk engagement geen enkele innerlijke tegenstelling
ziet tussen een spiritueel wereldbeeld of levensgevoel en
een omarming van de idealen van vrijheid en engagement. Zij
zien juist een inherent verband tussen de concrete variant
of varianten van spiritualiteit die zijzelf bespreken en genoemde
idealen.
Een eerste rode draad die we in de bijdragen menen te kunnen
bespeuren is dat er goede redenen kunnen zijn om überhaupt
positieve aandacht te willen besteden aan spiritualiteit.
Je kunt dan bijvoorbeeld denken aan het gegeven dat godsdienst
en alternatieve spirituele bewegingen ook in het Westen nog
steeds een grote rol spelen in het leven van mensen. Ondanks
het krachtig beleden materialisme van het grootste deel van
de reguliere wetenschap, zijn de meeste westerlingen nog steeds
niet geneigd of bereid om een materialistisch wereldbeeld
volledig te aanvaarden.
Maar nog belangrijker is het dat bijna al onze deelnemers
aangeven dat ze goede redenen zien om zelf een of ander spiritueel
wereldbeeld aan te hangen. Het kan daarbij gaan om spirituele
of mystieke ervaringen die passen in religieuze kaders van
bijvoorbeeld het christendom, de islam, het hindoeïsme,
het boeddhisme of de Baha'i-beweging. Ook zogeheten
paranormale ervaringen, zoals die bestudeerd worden door de
parapsychologie, kunnen een rol spelen, zoals eigen uittredingen
of bijnadoodervaringen of serieus reïncarnatieonderzoek
naar mogelijke vorige levens. De meeste deelnemers aan ons
boek vinden dat dit soort ervaringen het op zijn minst aannemelijk
maken dat er meer is dan alleen de tastbare en natuurwetenschappelijk
meetbare fysieke wereld. En dat het dus ook redelijk is om
rekening te houden met een reële spirituele zijnsdimensie
die niet weg te redeneren valt als een projectie van angsten
of fantasieën.
Geen van de betrokkenen hangt 'zomaar', omdat
het zo hoort, een bepaald geloof of overtuiging aan, maar
er is altijd sprake van goede persoonlijke redenen om dat
te doen, en anders in ieder geval om open te staan voor spiritualiteit,
al dan niet vanuit een soort welwillend agnosticisme. Alle
deelnemers onderschrijven natuurlijk ook nog de waarde van
vrijheid en engagement of solidariteit, vaak vanuit een persoonlijke
betrokkenheid bij ethische of maatschappelijke vraagstukken.
Hoe wordt een en ander nu eigenlijk met elkaar verbonden?
Er worden hierin verschillende wegen bewandeld.
Allereerst is er de filosofische weg, waarbij je door analyse
raakvlakken zoekt en de verschillende verschijnselen allereerst
intellectueel met elkaar in verband brengt. Enkele deelnemers
aan ons boek hebben voor deze benadering gekozen.
Eén van ons, Titus Rivas, heeft bijvoorbeeld het voorstel
gedaan om je binnen je spirituele wereldbeeld te concentreren
op het lot van het individu (of dit nu een menselijk individu
of een individueel dier is), en dan zowel in het hier en nu
als in een hiernamaals. Hij heeft dat in verband gebracht
met de aandacht voor de belangen van het individu in de zogeheten
libertaire traditie. Bovendien heeft hij dat libertarisme
weer gekoppeld aan engagement, een combinatie die je ook kunt
vinden in het zogeheten libertaire socialisme dat verwant is aan vormen van anarchisme.
Er bestaat ook een uiterst rechtse vorm van libertarisme van
mensen zoals Ayn Rand en die is hier dus duidelijk niet aan
de orde.
Klinisch psycholoog, auteur en activist Ton Hendrix heeft
weer een eigen benadering die specifiek geënt is op een
combinatie van boeddhisme en anarchisme. Door bijvoorbeeld
tijdens boeddhistische meditaties te komen tot zelfinzicht
en het doorbreken van illusies over jezelf, raak je volgens
Ton beter in staat om je eigen leven in de hand te nemen en
je maatschappelijke betrokkenheid vorm te geven. Hij is als
zodanig bijvoorbeeld ook lid van het International Network
of Engaged Buddhists.
In een ander stuk van Titus Rivas, dat gaat over de verhouding tussen
spiritualiteit en je inzetten voor dierenrechten, stelt hij
dat engagement vooral verenigbaar is met een vorm van spiritualiteit
die de realiteit van het lijden in het eigen en andermans leven
onderkent en daarin juist een motief zit om dat leed te verminderen.
Je kunt op die manier de schoonheid van deze aardse werkelijkheid
erkennen, terwijl je toch streeft naar verbeteringen binnen
die wereld.
Een stuk van Bert Stoop sluit hier goed bij aan, doordat hij pleit
voor het doorbreken van menselijke superioriteitsgevoelens
tegenover dieren en verder ook weer voor het onderkennen van
lijden in deze aardse werkelijkheid. Een gerichtheid op gelijkheid
en eenheid in combinatie met vrijheid en solidariteit voert
voor Bert tot rechtvaardigheid en zo ook tot emancipatie.
Hij legt een verband met een beschavingsideaal: door een bescheiden houding
van respect, zelfdiscipline, onthechting, en liefdevol gericht
zijn op emancipatie oftewel ieders vrijheid, komt er volgens
Bert Stoop creatieve energie vrij. En door onze verbondenheid
en eenheid met alle levende wezens te accepteren en waar te
maken, komt onze beschaving op een hoger plan.
Ten tweede is er wat men de theologische benadering zou kunnen
noemen, waarbij men door een bepaalde interpretatie van een
specifieke religieuze traditie streeft naar een harmonie tussen
spiritualiteit, vrijheid en engagement. Overigens zonder dat
dit impliceert dat men zelf een formele theologische scholing
heeft genoten.
HBO-er Hicham Karroue ziet bijvoorbeeld een inherent verband
tussen zijn persoonlijke opvatting van de islam en waarden
zoals verbondenheid tussen de mensen, maar ook tolerantie,
geestelijke vrijheid en doorvoelde rechtvaardigheid. Volgens
Hicham is de huidige golf van conservatisme in de islam ontstaan
als reactie op oorlogen, westers kolonialisme en kapitalisme.
Het wordt versterkt doordat de islam steeds weer frontaal
wordt aangevallen. Het Westen zou misstanden daarom niet langer
moet koppelen aan het islamitische geloof en in het algemeen
meer respect en waardering moeten opbrengen voor moslims,
zodat mensen vanzelf ook meer ruimte krijgen voor zelfkritiek.
Ook forensisch orthopedagoog, veelzijdig auteur en hulpverlener Frans Gieles heeft het in een
van zijn bijdragen over de islam. Hij geeft aan dat men
in het Westen vooral vaak te horen krijgt dat de islam gekenmerkt
zou worden door wereldsheid, onderdrukking en gevecht, met
andere woorden juist door het tegendeel van spiritualiteit,
vrijheid en engagement. Dit vormt volgens Frans echter een
erg eenzijdig beeld van de islam. Wie in de bronnen duikt
en de Koran leest, merkt volgens Frans dat dit soort aspecten
hooguit zo'n 2% van de 6234 Koran verzen beslaan. Er
zijn ook nog zo'n 6300 verzen die een andere taal spreken.
Frans benadrukt dat het Oosten en het Westen elkaar niet moeten
bestrijden maar aanvullen om samen op een hoger niveau te
komen.
Behandelend psycholoog Eric Fienieg benadert onze vraagstelling
vanuit de Baha'i-beweging, een monotheïstische
godsdienst die zich verhoudt tot de islam, zoals de islam
zich tot het christendom verhoudt, namelijk als een volgende
religieuze fase in de menselijke ontwikkeling. De Baha'i-traditie
kenmerkt zich onder meer door het benadrukken van waarden
als ontmoeting en spirituele verbroedering. Eric benadrukt
ook het belang van evenwicht tussen de religieuze en wetenschappelijke
kant van de mens, oftewel de homo religiosus en homo scientificus.
Wetenschap en religie kunnen volgens Eric beschouwd worden
als de twee vleugels aan de ene vogel van beschaving.
De academische geschoolde Hari Rambaran, hoofd van een informatie-
en adviesbureau, wijdt op zijn beurt uit over de Hindoetraditie.
De hindoe zoektocht van de mens om zich te verenigen met het
goddelijke, is volgens Hari een oefening in het aankweken
van het juist gedrag (volgens dharma) door: toewijding, oprechtheid,
deugdzaamheid, zelfbeheersing, uithoudingsvermogen, tevredenheid,
vriendelijkheid, zachtmoedigheid, nederigheid in het hart.
Iemand die bij krachtsinspanning overhelt naar slechte gewoonten,
ruw is in het spreken en het handelen, maakt geen vordering
op het pad van zelfrealisatie.
Hari stelt daarbij wel dat verschillen van inzicht over wat
het goede leven zou moeten zijn de basis vormt voor een gezonde
en levenskrachtige samenleving; een gemeenschap waarin de
dialoog niet uit de weg wordt gegaan. Dus net als Frans Gieles
en Eric Fienieg benadrukt Haridat het belang van dialoog tussen
mensen met een verschillende spirituele achtergrond.
Ari van Buuren, theoloog, en hoofd van de Dienst Geestelijke
Verzorging van het UMC te Utrecht, is voorzitter van het URI,
United Religious Initiative, voor interreligieuze dialoog.
Hij zet in ons boek uiteen hoe die dialoog waar Frans, Haridat
en Eric het over hebben, volgens hem het best gevoerd kan
worden, met wederzijds respect en zonder het van elkaar te
willen 'winnen'. Daarbij benadrukt Ari het belang
van mededogen, en van de bezinning op de eigen spirituele
achtergronden en wijst hij op mensen met een meervoudige spirituele
identiteit die kunnen fungeren als bruggenbouwers.
Ook binnen de christelijke traditie hebben wij mensen bereid
gevonden om deel te nemen aan ons project. Zo wijst de theoloog,
docent en pastoraal werker Koos Leemker op de spiritualiteit
van Franciscus van Assisi. Het mensbeeld van de katholieke
heilige Franciscus wordt gekenmerkt door zijn geloofsovertuiging,
dat de mens schepsel van God is en als schepsel onderdeel
is van heel de geschapen werkelijkheid. Zijn grondhouding
is daarom die van partnerschap, waarbij het streven erop gericht
is de waarden van de mens en de waarden van de natuur te integreren.
De mens is verbonden met heel de schepping, maar heeft daarbinnen
als beeld van God een eigen verantwoordelijkheid. Uit die
overtuiging vloeien voor Koos een aantal waarden voort, zoals
eerbied en dankbaarheid, broosheid en nederigheid, maar ook
solidariteit en soberheid.
Kerkelijk werker en pastor Rob Koelewijn is afkomstig uit
de protestants-christelijke traditie. Hij wijst op het fenomeen
van de menselijke eenzaamheid die ons kan helpen te groeien
naar meer rijpheid en volwassenheid, waardoor we beter in
staat zijn om keuzes te maken. Volgens Rob verwijt men het
christendom nogal eens dat het een middel is om innerlijke
problemen te kunnen ontlopen. Gevoelens van minderwaardigheid
worden dan op een soort goddelijk figuur geprojecteerd en
daarmee opgeheven. De joodse denker Martin Buber daarentegen
stelt dat het werkelijke leven in de ontmoeting plaatsvindt,
omdat de mens een relationeel wezen is. Die ontmoeting vindt
ook plaats in de religie en deze is niet vrijblijvend voor
Rob, omdat de Bijbel een appèl op ons doet. De Bijbel
roept op om te kiezen voor het hele leven, dus ook de minder
plezierige kant ervan. Ook de gerechtigheid is volgens Rob
zo niet los te koppelen van de christelijke spiritualiteit.
Theoloog Mario Coolen heeft net als Koos Leemker een rooms-katholieke
achtergrond, maar hij heeft zich als pastor participerend
verdiept in de leefwijze en cultuur van de Maya's van
Guatemala. Tegenwoordig werkt hij trouwens voor de Interkerkelijke
Ontwikkelingsorganisatie Solidaridad in Utrecht.
Volgens het eeuwenoude scheppingsverhaal van de Maya's
werden de eerste mensen gevormd uit deeg van gele en witte
maïs. Mario legt uit dat tot op de dag van vandaag het
leven van de Maya's geworteld is in een 'spiritualiteit
van de maïs'; in talrijke offers en rituelen wordt
de innige samenhang onderstreept tussen goede omgang met de
aarde, respect voor de gemeenschap en verbondenheid met alles
wat bestaat. Sinds kort zijn er Maya's die een deel
van hun akker met koffie beplanten; via fair trade slagen
zij er in hun product onder gunstige voorwaarden op de markt
te brengen en ontvangen zij een eerlijke prijs. Maar ook Maya's
die koffie verbouwen behouden de band met de maïs, omdat
die hen herinnert aan respect, harmonie en zinvol leven. Mayaboeren
die betrokken zijn bij eerlijke handel nodigen producenten
in het Noorden uit op zoek te gaan naar een eigen 'spiritualiteit
van de gebruiker'. Bijbelse tradities rond een 'economie
van het genoeg' wijzen hierbij volgens Mario de weg
en er is een verband met de traditie van de katholieke bevrijdingstheologie
uit o.a. Latijns-Amerika. Fair trade brengt producent en consument
op een waardige wijze tot elkaar. Het gaat hierbij volgens
Mario niet alleen om de uitwisseling van hoogwaardige producten,
maar ook om wederzijdse verrijking door de ontmoeting met
elkaars bronnen van geloof en spiritualiteit.
Sommige deelnemers oriënteren zich minder op de theologie
van een hedendaagse godsdienst, en zoeken hun heil eerder
bij een esoterische stroming die de binnenkant vormt van een
bestaande religie of voortbouwt op oudere tradities. Frans
Gieles schreef naast een stuk over de islam, ook een
artikel over Gnosis. Cruciaal in de gnostiek zijn volgens
Frans de principes "Zo binnen, zo buiten" en "Zo
boven, zo beneden". Dit wil zeggen dat de kosmos zich
weerspiegelt in de wereld en in de mens, waarbij onder de
kosmos ook de geestelijke en goddelijke wezens begrepen worden.
In ieder mens is 'de goddelijke vonk' aanwezig.
Tekenend voor de gnostische traditie is ook de opvatting van
de kosmos een eenheid vormt, en dat het de opdracht van de
mens is om zelf ook een eenheid te worden en tot die grotere
eenheid te gaan behoren: het pad van de eenwording, het pad
van het heel worden. Gnostiek kan zodoende helend zijn voor
onszelf en voor onze samenleving in deze tijd van o.a. materialisme,
verdeeldheid, strijd, en eenzijdig gerichte wetenschap. We
kunnen zo vrede met onszelf bereiken en gelijktijdig anderen
accepteren zoals ze zijn en zo uiteindelijk ook bijdragen
aan de vrede.
Initiatiefnemer en organisator van de lezingencyclus Naderend
Vuur, Sander van Ankeren, sluit zich aan bij de beschouwing
van Frans Gieles. Hij maakt een onderscheid tussen geloof
(uiterlijke spiritualiteit) en religie (een gerichtheid op
de goddelijke kern in jezelf). Hij werkt dit verschil tussen
geloof en religie uit aan de hand van de huidige regering
Balkenende die voor Sander vooral staat voor een benepen calvinisme.
Sander is lid van de Socialistische Partij en volgens de gnostische
opvattingen van Sander kunnen ook atheïsten als Jan Marijnissen
in de praktijk spiritueel zijn en kan rechtse spiritualiteit
catastrofaal uitpakken.
Een aantal van onze deelnemers brengt spiritualiteit, vrijheid
en engagement niet primair vanuit een filosofische, theologische
of esoterische analyse met elkaar in verband, maar wijst vooral
op een soort innerlijk verband dat je volgens hen kunt aantreffen
in de eigen persoonlijke, spirituele ervaring. Dit innerlijke
verband speelt ook een rol in de herdefiniëring van spiritualiteit
als intrinsiek verwant aan vrijheid en engagement.
De auteur en voormalig tropenarts en chirurg Frits van
Haeften heeft het daarbij over een speciale wijze van waarnemen,
een contemplatieve houding en een openheid van oordeelvorming.
Door op zo'n manier te 'schouwen' zoals
Frits dat noemt, ontdekken wij onze diepste identiteit en
daarin blijkt meer waarheid te zijn dan in de fysieke
werkelijkheid. De contemplatieve houding voert tot een
ethiek die onze daden zal doortrekken van eerbied en liefde
voor de natuur en voor de ander, een liefde die ook het eigen
zelf omvat. Echtheid in deze zin is voor Frits het keurmerk
van het goede, het ware, het schone, de liefde en de gerechtigheid.
Doorleefde en gerealiseerde spiritualiteit biedt zo perspectief
op vrijheid, vrede en vreugde.
Autodidact Willem Gobel hecht eraan om alleen van kennis en
inzicht uit te gaan die door persoonlijke ervaring ontwikkeld
zijn. Door het persoonlijk ervaren van uittredingen uit zijn
lichaam en het effect dat zijn eigen paranormaal genezen op
anderen heeft, is Willem er van overtuigd geraakt dat er meer
is tussen hemel en aarde dan alleen met de vijf zintuigen
is waar te nemen. Hij stelt dat er paranormale krachten zijn
die aangewend kunnen worden om meer harmonie in de wereld
te creëren. Willem verwacht een bewustzijnsverruiming
in onze cultuur die uit zal monden in een verbondenheid met
en verantwoordelijkheid voor alles wat leeft.
Paranormaal genezeres Anny Dirven is algemeen assistente voor
Athanasia, een stichting voor parapsychologisch en filosofisch
onderzoek. Anny was al vanaf haar jeugd paranormaal begaafd
en ze is actief betrokken bij het bestuderen van paranormale
ervaringen van anderen. Spiritualiteit betekent voor Anny
een innerlijk onderzoek naar jezelf. Het komt zo ook neer
op een bron van innerlijke vrijheid (jezelf kunnen zijn) en
van rust onder moeilijke omstandigheden Van daaruit leid je
een zinrijk leven en je draagt dat ook uit naar anderen. Spiritualiteit
heeft voor Anny vooral ook te maken met iedereen in zijn waarde
laten. Ze wil het goede in ieder mens zien en niemand veroordelen.
Zij vindt de huidige maatschappij veel te hard en te weinig
sociaal. Als iedereen dat principe van een ieder in zijn waarde
laten hanteerde waren er ook geen godsdienstoorlogen meer.
Anny bepleit zo ook ieders recht op eigen vorm van spiritualiteit.
Ook de veelzijdige Abhijat van Bilsen duidt het verband tussen
spiritualiteit, vrijheid en engagement vooral vanuit zijn
persoonlijke ervaring. Hij heeft een lange spirituele zoektocht
achter de rug en verdiept zich in feite nog steeds in allerlei
spirituele stromingen en praktijken, zoals de zweethutceremonie.
Osho, de latere naam voor Bhagwan Shree Rajneesh, heeft Abhijat
laten ervaren dat je goed bent zoals je bent, en dat je jezelf
niet radicaal hoeft te veranderen. Spiritualiteit wil voor
Abhijat, net als bijvoorbeeld voor Sander en Ton, onder meer
zeggen dat jezelf doorziet en helemaal accepteert en dat daardoor
ook bij anderen doet. Het is de bedoeling daar je eigen weg
in te vinden in vrijheid en zonder dogma's. Vanuit zijn
spirituele levensgevoel ziet Abhijat de huidige politieke
ordening, net als bijvoorbeeld Bert, Ton, Anny, Sander, en
Titus als teveel gericht op economische wetten en te weinig
op menselijke waarden. In deze jachtige geldeconomie lopen
mensen zichzelf vaak voorbij. Hun manier van leven wordt hun
heel erg opgelegd vanuit de maatschappij en is daardoor onvrij.
Deze sociale kritiek zie je overigens ook nog terug in de
bijdrage van Dr Trinus Hoekstra, werkzaam bij het landelijk
bureau voor het arbeidspastoraat en bij het team Dienst in
de Samenleving van de Protestantse Kerk in Nederland (DISK).
Hij schreef een stuk over een overmatige flexibilisering die
tegenwoordig op de arbeidsmarkt aan mensen wordt opgelegd.
Hij benadert het fenomeen flexibilisering hier als de 'binnenkant'
van de wereldwijde ontgrenzing die bekend staat als globalisering.
Het gaat om een naar binnen gerichte ontgrenzing, naar de
identiteit van mensen toe, waarbij het individu beschikbaar
wordt gesteld voor de wereldwijde markt. Wereldwijd beconcurreren
ondernemingen elkaar in het zo rendabel en daarom ook zo flexibel
mogelijk inzetten van arbeidskracht. Waar het Trinus vooral
om gaat is het concept 'bezieling' dat je tegenwoordig
regelmatig onder managers hoort. Velen ontlenen volgens Trinus
hun identiteit aan hun werk, doen er voor een belangrijk deel
hun sociale contacten op en leven zich er in uit. Dit brengt
een belangrijk risico met zich mee. De gedrevenheid van mensen
ten opzichte van hun werk leidt al gauw tot een totale beschikbaarstelling
van hun arbeidskracht aan de globaliserende markt. Als het
management werkelijk gericht is op het welzijn van mensen,
zou het hen in belangrijke mate moeten trainen in assertiviteit,
met het oog op het leren bewaken van hun grenzen.
Inmiddels hebben we praktisch alle deelnemers even kort de
revue laten passeren, met drie uitzonderingen die zich alledrie
bezighouden met het activeren van een bepaalde spirituele
beleving met consequenties voor iemands opvattingen rond spiritualiteit,
vrijheid en engagement.
Biologe, ecologe en druïde Gerwine Wuring richt zicht
op zogeheten aarde-educatie, een spirituele natuurbeleving
waarin mensen een wisselwerking aangaan met de natuur. Hieruit
kunnen volgens haar nieuwe inzichten, werkvormen en ontwikkelingen
voortkomen die onze bezieling voeden en onze plek en rol op
aarde bekrachtigen en richting geven. De natuur zou hierbij
werken als een soort spiegel en naast een fysieke kant, is
er ook de mogelijkheid toegang te krijgen tot de innerlijk
wereld van gevoel en intuïtie.
De socioloog en loopbaanbegeleider Gerard van de Kam zet het
belang uiteen van het verhelderen van ieders eigen missie
voor mensen met onbetaald en betaald werk, wat in feite aansluit
bij het verhaal van Trinus Hoekstra over bezieling. De kernvraag
is daarbij voor Gerard: "Wat heb ik in deze fase van
mijn leven, in deze wereld, in deze tijd, in deze fase van
de Aardegemeenschap te betekenen? En hoe kan ik deze missie
met mijn interesses, mijn vermogens en beperkingen op een
ecologische manier vormgeven?"
Ecologisch vormgeven betekent voor Gerard dat je zorgt dat
wat je doet, goed is voor de omgeving, voor de organisatie,
voor jezelf en voor het grotere geheel.
Voor dichter en kunstenaar Roland le Chapelier is spiritualiteit
naast bezinning op het traditionele waardensysteem vooral
een vitale zoektocht naar het 'ongedachte andere'
zoals hij dat noemt. Het schrijven van gedichten stelt Roland
onder meer in staat een ander aspect van de werkelijkheid
te ontdekken, een ervaring die hij met de lezer wil delen.
Ofschoon poëzie zich niet leent voor een expliciete politieke
stellingname, bevat een poëtische tekst volgens Roland
wel een ethische dimensie door de openheid voor het andere.
De voortdurende wisselwerking tussen de tekst en de lezer
maakt het lezen van met name hermetische poëzie tot een
geëngageerde dialoog. Ook in zijn
beeldende kunst geldt voor Le Chapelier dat de scheppingsdaad
gericht is op de exploratie van het andere.
Zoals we al zeiden, blijkt er een keur aan invalshoeken en
tradities te zijn van waaruit iedere deelnemer aan ons project
een bijdrage heeft proberen te leveren tot het verkennen van
de verbanden tussen spiritualiteit, vrijheid en engagement.
Het is zeker mogelijk om nog meer samenhang tussen de teksten
onderling te ontdekken. Deze queeste willen we echter graag
aan onze lezers overlaten. Dit boek is onder meer bedoeld
om het eigen denken over deze boeiende thematiek te stimuleren.
Het is geen zoektocht naar de (ene) waarheid.
Bij de volgorde van de teksten hebben we gelet op afwisseling
tussen de verschillende achtergronden en tussen essays en
interviews.
Het boek kan op verschillende manieren gelezen worden. Een
gemeenschappelijke intentie die wij daarbij als redacteurs
hebben gekoesterd, is het bevorderen van een genuanceerdere
manier van denken over deze onderwerpen. Zoals zo vaak is
weinig zomaar vanzelfsprekend en het is goed om zich daar
in alle openheid van bewust te zijn.
Verder hebben we op Internet samenvattingen opgenomen
aan de hand waarvan de lezer kan bepalen of hij het boek wil kopen.
Tot slot menen we dat jargon geen beletsel mag vormen bij
het lezen van de teksten, zodat we het boek besluiten met
een glossarium (woordenboek) die zo nauw mogelijk
aansluit bij wat deelnemers bedoelen met bepaalde termen.
Ontwikkelingen
Vooral in kringen van zogeheten vrijdenkers lijkt de veronderstelling
te leven dat spiritualiteit hoort bij de oude burgermansorde,
bij onderdrukking en volksverlakkerij. Het is iets wat de
anderen kenmerkt, gevaarlijke fundamentalisten die serieus
menen dat er rationele argumenten zijn tegen de evolutieleer
of zweverds die geloven in 'rare verzinsels' zoals
elfjes en ontvoeringen door ufonauten. Veel intellectuelen
met een materialistische filosofie stellen tegenwoordig niet
eens meer de vraag of hun wereldbeeld wel echt compleet en
af is. We denken dat het niet lang meer kan duren voordat
de vanzelfsprekendheid van hun visie op grote schaal aan het
wankelen wordt gebracht, dat wil zeggen: juist ook binnen
intellectuele kringen.
De fysica blijkt veel meer moeite te hebben om met een allesverklarende
theorie, a theory of everything, te komen dan men aanvankelijk
had verwacht. De parapsychologie wordt wereldwijd weliswaar
nog steeds verketterd door skeptici en veel te weinig ondersteund
door middel van subsidies, maar zowel strikt parapsychologisch
als interdisciplinair blijken fenomenen als telepathie, helderziendheid,
psychokinese, en zelfs een leven na de dood en reïncarnatie
steeds beter gefundeerd te kunnen worden in empirische gegevens,
veel beter dan materialisten doorgaans beweren.
En ook binnen de rationele en analytische filosofie zelf,
komen kopstukken zoals de invloedrijke Australische denker
David Chalmers tot de conclusie dat het subjectieve bewustzijn
echt niet fysiek kan zijn, maar dat dat bewustzijn tegelijk
wel degelijk een fundamenteel, onreduceerbaar onderdeel uitmaakt
van de realiteit. Het materialisme als filosofisch kader heeft
volgens ons werkelijk zijn langste tijd gehad en vroeg of
laat zal dit niet alleen tot de pioniers maar ook tot de doorsnee
geleerden doordringen.
Dit leidt er dan bovendien toe dat het wereldbeeld van leken
spiritueler zal worden. Als wetenschappers en filosofen zelf
toegeven dat het materialisme dat zolang de boventoon voerde
in academische kringen achterhaald en in feite irrationeel
is, zullen op den duur ook mensen buiten de wetenschap eerder
geneigd zijn om hun zogeheten nuchterheid tegenover al het
spirituele te temperen. Er zal steeds meer een ander levensgevoel
ontstaan en daarmee ook een andere cultuur. Materialisme en
de dogmatische verwerping van de waarde van spiritualiteit
zullen randverschijnselen worden, die weliswaar getolereerd
moeten worden, maar zonder zo ontzettend bepalend te blijven
voor het Westen als nu nog steeds het geval is.
Juist in die context van de verandering is het ons inziens
van belang dat mensen niet domweg massaal terugkeren tot dogmatische,
reactionaire geloofsrichtingen. Wat dit betreft is de ontwikkeling
in de Verenigde Staten volgens ons best wel zorgwekkend. Terecht
zijn veel Amerikanen kritisch over het materialisme en een
doorgeschoten, eenzijdig hedonisme, maar helaas gaat dit nogal
eens gepaard met een bekering tot een intolerant en bekrompen
christelijk fundamentalisme. In termen van vrijheid en solidariteit
is dit niet bepaald positief te noemen, en wat dit betreft
hebben veel materialistische vrijdenkers in onze ogen echt
gelijk dat een libertijns materialisme te verkiezen valt boven
een onderdrukkend geloof.
Aan ons project kun je goed zien dat er nog een andere mogelijkheid
is naast het gesloten dogmatisme van zowel conservatieve religieuze
groeperingen als skeptische materialisten. Een open spiritualiteit
die gepaard gaat met tolerantie, respect en betrokkenheid
bij anderen.
Een spiritualiteit die vrij en rationeel denken niet in de
ban doet omdat het volgens bepaalde interpretaties niet zou
stroken met heilige boeken. Een spiritualiteit die de waarde
van ieder afzonderlijk mens en dier en van de ons omringende
natuurlijke wereld onderstreept en een begrip als verbondenheid
niet vertaalt in een verstikkende dorpsmentaliteit, maar in
een wederzijds waarderen van ieders andersheid en eigenheid.
Dit zou dan direct weer kunnen aansluiten bij mogelijke andere
ontwikkelingen die wij persoonlijk zouden toejuichen. Het
Westen wordt vaak een eenzijdig individualisme verweten, waarbij
individualisme dan wordt vertaald als egoïsme en egocentrisme.
Er is echter ook een andere interpretatie mogelijk, namelijk
individualisme opgevat als erkenning en waardering van ieders
onvervangbare betekenis en van ieders rechten. Zo opgevat
kun je individualisme beschouwen als een afwijzing van het
eenzijdig reduceren van het belang van individuen tot hun
rol binnen een groter collectief. Mits het individualisme
op deze manier, positief en sociaal geconcipieerd wordt, kan
het de basis vormen voor het mondiaal verder verbreiden van
mensenrechten en rechten van het individuele dier. Sommige
linkse partijen lijken dit verband tussen individuele vrijheid
en een stevig sociaal engagement, dat ten goede komt aan individuen,
steeds beter te gaan begrijpen. Hoewel deze visie natuurlijk
al meer dan 100 jaar geleden bestond, zou het juist nu wel
eens het lang verbeide antwoord kunnen blijken te zijn op
zowel een onvrij collectivistisch georiënteerd marxisme
als op het asociale neoconservatisme en neo-liberale kapitalisme.
Veel mensen willen niet meer voorgeschreven krijgen wat ze
moeten geloven of hoe ze moeten leven, en dat betekent ook
dat ze niet langer achter skeptische materialisten aanlopen.
Bovendien willen ze in alle vrijheid kunnen kiezen voor een
politieke orde die recht doet aan belangen van mensen en dieren
en die de natuur zoveel mogelijk spaart.
Het laatste woord
Met dit boek pretenderen wij niet het ultieme werk op dit
gebied te hebben geschreven. Wel hopen we een bijdrage te
leveren aan een verbetering van het klimaat rond spiritualiteit,
vrijheid en engagement. Het laatste woord is daar natuurlijk
nog niet over gezegd, en wij zijn zelf voorstanders van een
voortdurende innerlijke en publieke dialoog. Het zou heel
mooi zijn als mensen na de publicatie van dit boek daar gemakkelijker
toe overgaan.
drs Bert Stoop
drs Titus Rivas
Groningen/Nijmegen, zomer 2006 / 2013
Bestelprocedure van het boek, samenvattingen en achtergrond van de auteurs zijn te lezen op spiritualiteit.blogspot.nl. Sinds 2013 zijn de essays apart via een e-book en de interviews via een paperback bij bol.com te verkrijgen:
E-book: Spiritualiteit, vrijheid en engagement (bol.com). Paperback: Spiritualiteit, vrijheid en engagement (bol.com).
Zie ook de bespreking van het boek door Ilja Maso in de Koorddanser.
Index van kernbegrippen (PDF-bestand). |